Ik heb vandaag een gastessay in de @nytimes over de veiligheid van autonome voertuigen. Ik heb het geschreven omdat ik het zat ben om kinderen te zien sterven. Als we het goed doen, kunnen we auto-ongelukken als een van de belangrijkste doodsoorzaken in de Verenigde Staten elimineren. @Waymo heeft onlangs gegevens vrijgegeven over bijna 100 miljoen zelfrijdende mijlen. Ik heb weken besteed aan het analyseren ervan omdat de resultaten te mooi leken om waar te zijn. 91% minder ernstige letselongevallen. 92% minder voetgangers geraakt. 96% minder letselongevallen op kruispunten. De lijst gaat maar door. 39.000 Amerikanen zijn vorig jaar omgekomen bij ongevallen. Meer dan moord, vliegtuigongelukken en natuurrampen samen. De #2 doodsoorzaak van kinderen en jonge volwassenen. De #1 oorzaak van ruggenmergletsel. We hebben dit geaccepteerd als de prijs van mobiliteit. Dat hoeven we niet te doen. In de geneeskunde, wanneer een behandeling dit niveau van voordeel toont, stoppen we de proef vroeg. Voortzetten van het geven van een placebo aan patiënten wordt onethisch. Wanneer een interventie zo duidelijk werkt, verander je wat je doet. In het rijden zijn we allemaal de controlegroep. Steden zoals DC en Boston blokkeren de uitrol. En steden zijn niet de enige krachten die mobiliseren om deze vooruitgang te vertragen. Het is tijd dat we dit niet meer behandelen als een technologische maanlanding, maar als een volksgezondheidsinterventie die levens zal redden. Link naar het artikel hieronder. 👀 deze video van Waymo-auto's die ongevallen met mensen en voertuigen ontwijken. Ik merk vooral de auto’s op die een 360°-zicht vereisen. Mijn oprechte dank aan Alex Ellerbeck en @acsifferlin voor hun wijsheid en zorgvuldigheid bij het redigeren van dit stuk.