@pawtrammell ile yeni blog yazısı: 22. Yüzyılda Sermaye Burada Piketty'nin geçmiş hakkında yanıldığını ama gelecek hakkında muhtemelen haklı olduğunu savunuyoruz. Piketty, servetin güçlü yeniden dağıtımı olmadan eşitsizliğin sonsuza dek artacağını savundu. Ancak tarihsel olarak, sermaye birikiminden kaynaklanan gelir eşitsizliği aslında kendi kendini düzelten bir durum olmuştur. İş gücü ve sermaye tamamlayıcıdır, bu yüzden çok fazla sermaye biriktirirseniz, getirileri düşürür ve ücretleri yükseltir (çünkü artık emek darboğaz haline gelir). Ancak yapay zeka/robotik tamamen işçiliğin yerini aldığında, bu düzeltme mekanizması bozuluyor. Yüzyıllardır, GSYİH'nın ücret ödemeye giden payı 2/3 iken, sahip olmaktan elde edilen gelir payı ise 1/3 olmuştur. Tam otomasyonla, sermayenin GSYİH'deki payı %100'e çıkar (çünkü veri merkezleri, güneş panelleri ve bunların hepsini inşa eden robot fabrikaları ile daha fazla robot fabrikası hepsi "sermaye"dir). Ve sermaye sahipleri arasındaki eşitsizlik de daha büyük ve daha sofistike yatırımcılar lehine hızla artacak. Büyük miktarda yapay zeka serveti özel piyasalarda üretiliyor. 401k'dan doğrudan xAI'ye maruz kalamazsınız, ama Oman Sultanı alabilir. Ucuz bir ev (birçok Amerikalı için başlıca servet biçimi), otomasyondaki bir sıçramanın avantajını kullanmak için neredeyse benzersiz bir şekilde uygun olmayan bir sermaye biçimidir: bilgisayarların, robotların, verilerin veya enerjinin üretimi, işletilmesi veya taşınmasında hiçbir rol oynamaz. Ayrıca, uluslararası yakalama büyümesi sona erebilir. Fakir ülkeler tarihsel olarak ucuz iş gücü ile ithal sermaye/teknoloji birleştirerek daha hızlı büyüdüler. İş gücü darboğaz olmadan, ana katıcı değerleri ortadan kaybolur. Bu dünyada eşitsizliği haklı çıkarmak özellikle zor görünüyor. Yani eşitsizliğin sonsuza dek artmasını istemiyoruzsa - bugünün en sabırlı ve sofistike yapay zeka yatırımcılarının torunları tüm galaksileri kontrol ediyor - ne yapabiliriz? Başlamak için en bariz yer Piketty'nin manşet önerisi: serveti yüksek ve kademeli olarak vergilendirmek. Bu, tasarruf etmeyi caydırabilir, ancak artık çok şey kazananları cezalandırmaz. Servet - hatta yatırım kararları bile - robotlar tarafından verilecek ve sahiplerine ne kadar vergi versek versek verelim, onlar da aynı derecede sıkı ve akıllı çalışacaklar. Ancak insanlar gelecekteki yatırımlarını daha düşük vergili ülkelere kaydırabilirse sermayeyi vergilendirmek anlamsızdır. Ve sermaye stokları çok hızlı büyüyebildiğinden (robotlar robot yaparak falan), kısa sürede vergi cennetleri marjinal karakollardan küresel GSYİH'nın çoğunluğuna dönüşüyor. Peki, sermayenin vergilendirilmesinde küresel koordinasyonu nasıl sağlanır, oysa ayrılmanın faydaları bu kadar yüksek ve erişilebilir? Tam otomasyon muhtemelen giderek artan eşitsizliğe yol açacaktır. Bu soruna bariz bir çözüm görmüyoruz. Ve bunun için ne yapılacağına ne kadar az düşünüldüğünü garip buluyoruz. AGI şapkalarımızla Piketty'yi tekrar okumamızdan daha fazla düşünce, aşağıdaki bağlantıdaki gönderide yer alacak.